Ruch Para-Taekwondo na świecie nabiera rozmachu. Już nie tylko w konkurencjach walki, ale i w konkurencjach technicznych odbywa się współzawodnictwo niepełnosprawnych adeptów taekwondo olimpijskiego.




Ruch Para-Taekwondo na świecie nabiera rozmachu. Już nie tylko w konkurencjach walki, ale i w konkurencjach technicznych odbywa się współzawodnictwo niepełnosprawnych adeptów taekwondo olimpijskiego – w Samsun (Turcja) podczas 6. Mistrzostw Świata  Para-Taekwondo mieliśmy okazję zobaczyć zmagania w kategorii P20 oraz, po raz pierwszy na imprezie takiej rangi, kategorii P30 Poomsae kobiet i mężczyzn. 


Przy tej okazji miło nam wspomnieć ubiegłoroczną imprezę sportową zorganizowaną w Bełżycach - „I Ogólnopolski Turniej Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną w Taekwondo Olimpijskim”, gdzie liczni zawodnicy startowali również w konkurencji Poomsae. 



Także w tym roku, podczas wakacyjnego, ogólnopolskiego obozu Taekwondo w Pucku odbyło się zgrupowanie Para-Taekwondo. Nie sposób nie wspomnieć znaczącej roli w upowszechnianiu Para-Taekwondo pełnomocnika Zarządu PZTO d.s. sportu osób niepełnosprawnych intelektualnie, Pana Marka Budzyńskiego.



Nic więc dziwnego, iż w nowym dokumencie WTF opublikowało kryteria oceny Poomsae w Para-Taekwondo, ponieważ restrykcyjne zliczanie błędów technicznych 0.1 czy 0.3 w tym przypadku nie wydaje się być ani rozsądne, ani wykonalne. W związku z tym zastosowano inne rozwiązania:


Dla kategorii P20 (niepełnosprawność intelektualna) oraz P30 (zaburzenia neurologiczne) 
zaproponowano (wybrane, najistotniejsze zmiany – całość w dokumencie WTF):

a) zachowanie 10 pkt maksimum oraz przeniesienie „wagi” aspektu technicznego ponad prezentację: 
- 6 pkt. Technika
- 4 pkt. Prezentacja

b) ustalenie minimum każdego z trzech elementów technicznych na 0.2pkt i maksimum 2pkt.

c) ustalenie minimum każdego z czterech elementów prezentacji na 0.1pkt i maksimum 1pkt.

d) ustalenie skali ocen Techniki:
Doskonale (2.0 - 1.9)
Wspaniale (1.8 - 1.7)
Bardzo dobrze (1.6 - 1.5)
Dobrze (1.4 - 1.3)
Poniżej średniej (1.2-1.0)
Słabo (0.8-0.6)
Bardzo słabo (0.4-0.2)

e) ustalenie skali ocen Prezentacji:
Doskonale (1.0)
Wspaniale (0.9)
Bardzo dobrze (0.8)
Dobrze (0.7)
Poniżej średniej (0.6)
Słabo (0.5)
Bardzo Słabo (0.4)
 

f) zaznaczono w ocenie Techniki zwrócenie uwagi na prawidłowość postaw, pozycji stóp, dłoni, ramion, całego ciała oraz patrzenia w wymaganym kierunku „zgodnie z indywidualnymi możliwościami”

g) jako jeden z aspektów Prezentacji (1 pkt. - spójność) zaznaczono, iż oceniający wykonanie powinni móc bez podawania nazwy układu zorientować się, który to układ jest wykonywany

Jako również pracujący z niepełnosprawnymi w zakresie Poomsae uważam, że to bardzo sprawiedliwe potraktowanie konkurencji technicznej we współzawodnictwie niepełnosprawnych. Jednakże nie wyłącznie w odniesieniu do niepełnosprawnych - jestem zdania, iż takie zasady oceniania z pewnością można stosować przy ocenianiu „maluszków” wykonujących Poomsae, wówczas, gdy tradycyjne ocenianie nie bardzo udaje się przecież skutecznie zastosować.